«Δεν θυμάμαι να είμαι κάτι άλλο στη ζωή μου, πέρα από αγρότης» αναφέρει στο enikos.gr ο 68χρονος Γιάννης Νταφόπουλος από τον Κοσκινά Καρδίτσας, ο οποίος διένυσε περίπου 400 χλμ. προκειμένου να συμμετάσχει στο ιστορικό συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε χθες στο Σύνταγμα.
Το ταξίδι του μαζί με τους δεκάδες συναδέλφους του διήρκησε 14 ώρες, ξεκινώντας από την Καρδίτσα, ενώ στη συνέχεια διανυκτέρευσε στο Κάστρο Βοιωτίας από όπου και αναχώρησε για την Αθήνα.
Η κακοκαιρία Daniel κατέστρεψε τα χωράφια του
«Δεν θα μπορούσα να μην βρίσκομαι στο Σύνταγμα, θα ήταν ντροπή για εμένα να μην αγωνιστώ μαζί με τους υπόλοιπους αγρότες, κτηνοτρόφους και μελισσοκόμους οι οποίοι άφησαν και εκείνοι τα σπίτια και τις οικογένειές τους για να διεκδικήσουν, ουσιαστικά, την επιβίωσή τους».
Ο κ. Νταφόπουλος βρέθηκε στην Αθήνα, όπως λέει, με το μοναδικό του “όπλο”: Το τρακτέρ του, ηλικίας 50 ετών. Έπειτα από την απόλυτη καταστροφή που έζησε τον περασμένο Σεπτέμβριο, όπου η κακοκαιρία Daniel κατέστρεψε όλα τα χωράφια του, χθες, συμμετείχε στο μεγαλειώδες συλλαλητήριο «για να δείξω στα παιδιά μου πως ο αγώνας ενός αγρότη είναι ατελείωτος.
«Δεν είμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας»
Μιλώντας στο enikos.gr ξυπνούν οι εφιαλτικές μνήμες των καταστροφών. Ο κ. Νταφόπουλος έχασε όλα τα χωράφια του από την κακοκαιρία, και μέχρι σήμερα, ξυπνάει αγχωμένος καθημερινά καθώς ακόμη προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια, της “πνιγμένης”, στα λασπόνερα, ζωής του.
«Μια ολόκληρη εβδομάδα δεν μπορούσαμε καν να ανοίξουμε την πόρτα του σπιτιού μας. Επί 3 μήνες το καθαρίζαμε για να έχουμε έστω μια καρέκλα να κάτσουμε και ένα κρεβάτι να κοιμόμαστε. Να μην το ζήσει κανένας αυτό που βιώσαμε εμείς. Μιλάμε για την απόλυτη καταστροφή. Οπότε, όχι, δεν μπορώ να δεχτώ, ότι τόσο καιρό αργότερα η κυβέρνηση ακόμη μας κοροϊδεύει. Ακόμη περιμένουμε τα χρήματά μας. Δεν είμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Είμαστε νοικοκυραίοι, και αυτό που θέλω να ακουστεί είναι ότι παλεύουμε να ζήσουμε αξιοπρεπώς. Διένυσα περίπου 400 χλμ. με το 50χρονο τρακτέρ μου, για να πω στους κυβερνώντες ότι καταστραφήκαμε. Δεν πάει άλλο, ως εδώ».
Της Κωνσταντίνας Χαϊνά